IN MEMORIAM

namens de familie Tilman

door Drs. F. Teeuwen, zwager van Adelbert.

 

Geachte aanwezigen, Beste mensen.

 

Het is allerminst een opgave, maar eerder een groot voorrecht om hier, vooral namens de familie, een woordje te zeggen over onze dierbare Adelbert, zonder terughoudendheid, maar ook niet overdreven, en daaraan toegevoegd een duidelijk persoonlijk accent mijnerzijds.

 

Ik zou, als het ware, drie paneeltjes aan hem willen wijden, die tezamen, als een mooi drieluik, blijven hangen in de schatkamer van onze memorie: te weten de familieband, de vriendschap,  en de medische relatie.

 

                                                     DE FAMILIEBAND

 

De familieband was, en is hecht! Met soms wonderlijke accenten, uiteenlopende karakters en loopbanen, maar allen doordrenkt met een behoudende,  religieuze ondertoon en respect voor elkaars doen en laten, hoe divers ook!!

Adelbert was hier een duidelijke component van, niet ál te veel uit de toon vallend, maar wel opvallend. Hij was moedig, rechtlijnig, haalde zéér gevaarlijke kwajongens streken uit, was – in studienormen gezien -  destijds wellicht enigszins de “underdog” van de familie, en roeide graag tegen de, toen geldende, stroom in.

 

Dat maakte hem destijds, in het wat ordelijke en keurige ’s Hertogenbosch, tot een idool van velen, zeker toen hij militair was! Dit idool heeft hij altijd gestalte blijven geven; ook toen hij – dank zij een extreem doorzettingsvermogen – religieuze vormgeving zocht en vond bij de “Witte Paters”.

 

Een krachtig, echt mannelijk, voorbeeld voor heel velen, met opleidingen in Luxemburg, Engeland, en verblijven in de derde wereld; en bovendien een zéér spectaculair, intens ontroerende Priesterwijding in ‘s Hertogenbosch. Het meest bijzondere moment in zijn leven!!

Hij heeft, in mijn familie-optiek, op alle terreinen de best mogelijke “performance” gegeven. Zijn ouders zullen hem met grote trots en voldoening hierboven hebben zien binnen komen!

 

DE VRIENDSCHAP

 

Het tweede paneeltje betreft de vriendschap. Naast de familieband was er een hechte vriendschapsband met héél velen, niet alleen met mij! Zijn trouw was klassiek! Zijn eensgezindheid in opvattingen, het zoeken van avontuur, uitdagingen, wervende en wervelende gesprekken, vol compassie, waren hartverwarmend!

 

Bij mijn dierbare echtgenote (zijn zus) was hij de vaste vriend des huizes, die gewoon zijn gang ging, alsof het zijn eigen huis was. Voor de gastheer was het soms wel wat wennen!!

 

De grote reizen met hem in Oeganda, Kenia, Rwanda, Tanzania, Burundi, Zaïre blijven, ondanks alle ontberingen, echt onvergetelijk en zéér blik verruimend! Dat heeft onder andere geleid tot een “Jeugd Centrum” in Karagwe, N.W.Tanzania, waaraan door zijn familie en vriendenkring in Nederland voor meer dan 1.000.000 gulden vorm is gegeven; en waarvoor ik, speciaal namens hem, de talloze donateurs en actieve bestuursleden, nog steeds dankbaar ben.

 

DE MEDISCHE RELATIE


Eerbetoon aan het overleden lichaam met wierook

Ten slotte het derde, wat medisch getinte paneeltje. Ik weet dat ik delicaat opereer op de rand van het beroepsgeheim, maar toch wil ik  enkele bijzonderheden rond ons zo dierbaar en markant familielid niet onbenoemd laten!

 

Adelbert was onvoorstelbaar dapper, en ondernemend. Zijn eerste voorbereidingen voor uitzending naar de tropen waren destijds bijzonder. Een pokken vaccinatie, als eerste, was hem bijna noodlottig, maar hij moest en zou!  De  vele, vele ontberingen, ziektes, malaria problemen, die hij ondervond tijdens z’n zwerftochten in Ethiopië en Tanzania vullen een medische encyclopedie! Hij gaf er nimmer ook maar enige ruchtbaarheid aan!!

 

Zijn op latere leeftijd komende handicaps, zijn geestelijke neergang, het verbod op terugkeer naar Afrika, en zijn blijvende heimwee daarnaar, maakten hem héél verdrietig!

Het is een Godsgeschenk  dat hij thans zo vredig is ingeslapen!

 

Het overlijden van deze echte Kerel met een buitengewone zinvolle en vruchtbare levensinhoud; een voorbeeld voor velen, óók jongeren, is en blijft een verlies, maar de gedachtenis aan hem is en blijft een grote aanwinst! 


DANK

 

Hartelijk dank namens hem aan de vrijwilligsters, verzorgsters, verpleging, trouwe bezoekers,
aan Pater van Harmelen, aan het Bestuur en de leden van de "Tanzania Stichting".
Zij waren weldadig!

 

Beste Adelbert, rust in een welverdiende Vrede!

We vergeten je niet!

ADIEU!


Andere foto's, en op het kerkhof.

Webmaster-NL

Vorige pagina